Planet- en autoguidercamera van de nieuwe generatie: de IMX585 is een Sony Starvis II-processor die een hoge gevoeligheid en een hoog dynamisch bereik (HDR) mogelijk maakt. Bovendien verbetert hij de gevoeligheid in het nabije infraroodbereik met ongeveer 1,7 keer in vergelijking met de IMX485. De nieuwe camera QHY5III585M/C heeft een grote fullwell-capaciteit van meer dan 30 ke, ongeveer drie keer zoveel als de vorige generatie QHY5III485C.
BSI, back-illuminated CMOS structuur:
Een voordeel van de CMOS-structuur met belichting aan de achterzijde is de hogere gevoeligheid. Bij een klassieke sensor met belichting aan de voorkant moeten de Photon die de lichtgevoelige laag van de sensor binnenkomen eerst door de metalen bedrading die zich direct boven de lichtgevoelige laag bevindt. De bedradingsstructuur reflecteert een deel van de fotonen en vermindert de efficiëntie van de sensor.
Bij een sensor met belichting aan de achterkant kan het licht de lichtgevoelige laag vanaf de achterkant binnendringen. In dit geval bevindt de bedrading in de sensor zich onder de lichtgevoelige laag. Het resultaat is dat meer invallende fotonen de lichtgevoelige laag raken.
De verhouding van fotonen tot gegenereerde elektronen wordt kwantumefficiëntie genoemd. Hoe hoger de kwantumefficiëntie, hoe efficiënter de sensor fotonen in elektronen omzet en hoe gevoeliger hij is.
Globale sluiter:
In tegenstelling tot de rolluiktechnologie die in de meeste CMOS-camera's wordt gebruikt, garandeert een globale sluiter dat de belichtingstijd uniform is voor het hele beeldgebied, d.w.z. dat hij op precies hetzelfde moment begint en eindigt. Deze camerasluiter is ideaal voor toepassingen met hoge precisie. Met objecten die met hoge snelheid bewegen en atmosferische bewegingen kan de sluiter onvervormde beelden produceren en een hoge beeldkwaliteit realiseren.
Hardware binning:
In tegenstelling tot de meeste CMOS camera's ondersteunt de camera charge-domain binning (FD binning), een echte hardware pixel binning zoals bij CCD camera's het geval is.
In het verleden waren alleen CCD-sensoren in staat tot hardware binning. De meeste camera's van CMOS gebruikten digitale binning, wat gebaseerd is op algoritmen voor binning. Het nadeel van deze binningmethode (met 2*2 binning als voorbeeld) is dat hoewel het signaal met een factor vier wordt versterkt, er twee keer zoveel ruis wordt toegevoegd, wat slechts leidt tot een verdubbeling van de signaal-ruisverhouding. Met hardware binning wordt er daarentegen geen extra ruis versterkt, wat leidt tot een directe verbetering van de signaal-ruisverhouding met een factor vier. Bovendien kan de framerate aanzienlijk verhoogd worden, zelfs als de ROI-functie niet geactiveerd is. (ROI = region of interest)
ROI framerate
- 1920X1080: @8Bit 115.6fps, @16Bit 62.1fps
- 800X600: @8Bit 187.2fps, @16Bit 100.5fps
- 480X480: @8Bit 221.2fps, @16Bit 118.5fps
- 1236X1032: @8Bit 304fps, @16Bit 152fps
- 800X600: @8Bit 439.6fps, @16Bit 221.9fps
- 480X480: @8Bit 519.6fps @16Bit 262.8fps
512 MB DDR3:
De interne 512 MB DDR3 beeldbuffer vermindert effectief de druk op de computeroverdracht. Dit is een grote hulp voor planeetfotografie, waarbij vaak grote hoeveelheden gegevens in korte tijd moeten worden weggeschreven. Sommige camera's voor astrofotografie die vandaag de dag op de markt zijn, hebben vaak maar 256 MB. Dit is een echte bottleneck en een bron van beeldfouten.
Kleur of mono? Een voordeel van zwart-witcamera's is dat ze gevoeliger zijn en een hogere resolutie hebben dan kleurencamera's. Er is echter meer moeite nodig voor een gekleurde afbeelding. U heeft namelijk ook kleurenfilters en een filterwiel nodig.
